Fietsdiefstal is een groeiend probleem in veel Nederlandse steden. Wat voorheen hoofdzakelijk een verschijnsel in de grote steden was, is tegenwoordig ook een behoorlijke last voor kleinere steden.
'Met een mond vol tanden én zonder fiets' is het onderzoeksrapport van Ramón de Reus, student Integrale Veiligheidskunde. Hij vergelijkt in zijn onderzoek de fietsdiefstal in 17 Nederlandse gemeenten. "Er is sprake van verminderd normbesef onder fietseigenaren waardoor het probleem van fietsdiefstal zichzelf in stand houdt", concludeert De Reus.
Twijfel
"De titel van dit onderzoek verwijst naar het gevoel dat slachtoffers van fietsdiefstal in veel gevallen ervaren. Je staat als eigenaar van de fiets vreemd te kijken wanneer de fiets bij terugkomst niet meer op de plek staat waar je deze gestald had. Op dat moment slaat de twijfel toe. Het is immers denkbaar dat je de fiets tóch op een andere plek geparkeerd hebt dan je je herinnert. Met een beetje hoop zoek je nog naar de fiets op andere, mogelijke plekken. Na enige tijd zoeken kom je er dan toch achter dat je slachtoffer geworden bent van fietsdiefstal. Met een mond vol tanden van verbazing bedenk je hoe dit heeft kunnen gebeuren", aldus De Reus.
Verminderd normbesef
De conclusies van het rapport liegen er niet om. Zo concludeert hij dat er bij fietsers sprake is van verminderd normbesef: fietsdiefstal is een normaal verschijnsel. Het is in zekere mate geaccepteerd als straatbeeld. "Een verminderd normbesef leidt hier tot beperkter preventiegedrag, risicobewustzijn en gemakzucht onder fietsers", aldus De Reus. "Bovendien is het voor slachtoffers gemakkelijk om goedkoop een fiets aan te schaffen die in veel gevallen van diefstal afkomstig is en waarmee tevens de handel in gestolen fietsen lucratief blijft."
Controle en straf blijven uit
Slechts weinig slachtoffers doen aangifte, ze vinden het vaak niet meer de moeite waard en verzuimen daarom diefstal bij de politie aan te geven. "Zij steken daarentegen liever energie in het onbewust en bewust kopen van een fiets die van diefstal afkomstig is. Bovendien blijkt het bezit van een gestolen fiets zonder gevolgen te kunnen bestaan. Controle en straf op het bezit en helen van gestolen fietsen blijven uit", aldus De Reus. Hij benadrukt het belang van hun eigen verantwoordelijkheid. "Fietseigenaren moeten meer gemotiveerd worden om preventiegedrag te vertonen en een realistischer risicobewustzijn verkrijgen. Het risico van helen zou groter moeten zijn."
- Lees hier het rapport van Ramón de Reus 'Met een mond vol tanden en zonder fiets'.